18-09-2009

Van Utrecht naar Muiden dag 4

Van Mijnden naar Utrecht kan ik beter schrijven. Ik moet me en beetje vermannen om deze trip niet te zien als rap naar huis, want dan is 18 km toch nog wel een eindje.

Om half 7 werd ik (spontaan) wakker. Toen ik de rits van de tent opentrok was ik getuige van de zonsopkomst. Mooi! Op mijn gemakkie wat gegeten en opgeruimd. Mijn tent was zelfs bijna droog met inpakken. Fijn. Tegen 9 uur zat ik in de boot. Via de plas en het tienhovenskanaal naar de kraaiennest sluis waar ik tegen half 11 aankwam. Helaas was ik alleen. Het is een sluis die je zelf moet bedienen. De trap was te steil om de kayak op te slepen, maar in mijn eentje een sluis bedienen en dan ook nog de kayak erin, dat zag ik logistiek niet lukken. Aan mijn wieltjes had ik ook niets en de hoeveelheid nietsdoende gespierde mannen die me zouden kunnen helpen met overdragen was op deze maandagmorgen ook aan het werk. Gelukkig kwam er een stel met een sloep. Ze zeiden ervaring te hebben met de sluis, maar hun elementaire begrip van de werking van een sluis was nogal treurig. Ze spraken over de pomp van de sluis. De begrippen verval en water dat naar beneden stroomt werd met verve bestreden. En de sloep legden ze met 1 lijntje aan de punt voorin de sluis, waardoor het instromende water de boot enthousiast heen en weer ging. Als ze dit toch ten overstaan van een terras hadden gedaan....... Gelukkig kwam er nog een meneer met meer rust en overzicht die een handje hielp.
Een uur later, half 12, zat ik bij Slangevecht aan een prachtig kopje koffie verkeerd met heerlijk appelgebak dat ik deelde met een stuk of wat wespen.

Toen terug, via Maarssen naar Utrecht. Tussen Utrecht en Maarssen haalde een echtpaar op leeftijd in een sloep me in. Kennelijk waren we elkaar al vaker gepasseerd. De vrouw riep me toe dat dit nu de derde keer was dat ze me zag en vroeg of ik nog niet moe was. Nee, eigenlijk niet.
Maarja, ik was bij Utrecht Noord en vlak bij de sluis. Daar kwam ik ongeveer om kwart voor 2 aan. Helaas zat de sluis net dicht en moest ik een hele ronde wachten. Een uur later was ik aan de andere kant, terug bij Kanoverhuur Utrecht.

Daar uitgestapt, uitgepakt, verhalen gedaan tussen de bedrijven door en aan het eind van de middag weer met mijn spulletjes vertrokken......

15-09-2009

Van Utrecht naar Muiden dag 3

De medekampeerders in Muiden bleken 5 Vlamingen te zijn die vanaf Gouda aan het varen waren met een klein bootje, maar voor de overnachtingen 2 tenten gebruikten. Ze hadden zelfseen picknicktafel bij zich. Heerlijk een bakkie koffie van ze gekregen. Toch wel een lekkere start. Zonder kookspulletjes was mijn eigen ontbijtje toch wel wat karig.
Rond 9 uur weer in het water, iets over tienen weer bij Weesp en daar het avontuur aan gegaan om het Amsterdam Rijnkanaal over te steken. Ik had ingeschat dat ik zeker een minuut nodig zou hebben om van de ene naar de andere kant te komen, dus wachen wanneer er een vrachtschip aankwam was zeker het devies. Dankzij de zondag viel dat gelukkig mee. Voor de zekerheid toch even het spatzeil gebruikt. Je weet maar nooit of er een onverwachte golf naar binnen slaat.
Hoewel ik deze dagen veel foto's gemaakt heb valt het me op dat ik van deze overgang geen plaatjes heb. Was kennelijk toch te spannend. Te zeer bezig om de overkant te halen om ook nog echt oog te hebben voor de omgeving, zeker voor foto's.
Met een zucht bij Driemond het spatzeil weer opgeborgen en toen via de Gein verder. Een prachtig riviertje, ondiep dus zeer geschikt voor een kayak. Kwam nauwelijks iemand tegen. Een enkele automobilist die langs de parallelweg reed, wandelaars, hardlopers, fietsers, zelfs leden van een motorclub die met veel geraas voorbij kwamen, verder niets. Ja de zon. die deed het prima! Op enig moment moest ik erg nodig plassen. Onder een overhangende treurwilg heb ik daar uiteindelijk een creatieve oplossing voor gevonden. Hèhe. dat lucht op. Rond een uur of half een peddelde ik Abcoude binnen. Bootje aan de kant, even de benen strekken en iets te lunchen regelen. Heerlijk. Het terras zat ook vol met wandelaars, fietsers en motormuizen. Daarna verder, de Gein gaat vanaf Abcoude in Zuidelijke richting over in de Angstel, die op soomige plaatsen best breed is. De Zuid-zuidoostelijke wind die over de graslanden aankwam was hier en daar best stevig. Ben maar een tijdje in de luwte van het riet aan de linkeroever gaan varen. tegen een uur of 3 naderde ik weer het Amsterdam Rijnkanaal. De wind stond vrij vol van voren en ik voelde inmiddels best dat ik al meer dan 20 km in de armen had zitten. Was een beetje benauwd over de conditie van het kanaal. Wat doet het met het water als de wind er zo dwars op staat? Naast mijn spatzeil ook mijn zwemvest aangedaan. Blij toen ik Nieuwersluis had gehaald. Nog een klein stukje, bij Mijnden de camping opzoeken. Eerst door de sluis, daar lagen de nodige plezierjachten, maar met een kayak kan je er gelukkig al gauw door. Van de plezierjacht voor me sprong een meisje van een jaar of 8 ineens het water in toen ze dreigde haar hoofd te stoten tegen de onderkant van de brug. Ik bood haar de punt van mijn boot aan, maar dat was a l niet meer nodig. 1 van de Volwassenen was haar al nagesprongen en had haar aan boord gehesen. Tranen van grote schrik bij haar, maar gelukkig verder geen problemen.

Vrijwel meteen na de sluis liggen bootjes langs de kant vasgemaakt. Waar zou nu de camping zijn? Boot op de kant getrokken en aan een vrouw die daar in haar bijna blootje aan de kant zat gevraagd of zij wist of ik hier kon kamperen. Ze dacht van wel. Tja, nog maar even verder kijken. Uitendelijk mijn tentje opgezet naast een ander tentje onder het mom van: als ik hier onterecht sta, ben ik in ieder geval in gezelschap. Tentje bleek van een stel uit Utrecht te zijn die hun bootje daar hadden liggen en regelmatig een weekendje kwam varen. Zij stonden op het punt om de spullen te pakken en te vertrekken.
In een keet was een toilet en een (koude) douche waar ik me lekker opgefrist heb waarna ik naar Breukelen ben gelopen. Daar op het terras op mijn gemakkie gegeten. Dit keer om me heen kijkend. De mensen die er waren zaten uitgebreid met elkaar in gesprek. Ik vond het wel best, had meer dan 26 km varen en een hele dag zon in mijn lijf zitten. Over de Scheendijk teruggelopen. Nog even gekeken of er licht brandde in Harry zijn huisje maar dat was niet het geval......

Van Utrecht naar Muiden dag 2

Vandaag van Nederhorst den Berg naar Muiden. Gisteren met oom Roel gebeld om iets af te spreken. Hij zou met de sloep van Nederhorst den Berg naar Weesp varen dus we spraken af dat we elkaar om 10:00 uur bij de Zanderijsluis zouden zien.
Rond een uur of 9 was ik bepakt en wel weer in de boot. Had tegen tante Bepie gezegd dat ik 3 kwartier na mij vertrek vanaf haar bij het dijkje zou varen. Tot mijn vreugde hoorde ik ineens: joehoe....... en daar was ze, op de fiets langs het dijkje aan het zoeken waar ik rondpeddelde.

Al met al was het 10 over 10 voordat ik bij de sluis was, net op tijd om oom Roel uit de sluis te zien komen. Hoewel dat nooit mijn bedoeling is geweest bonden we de kayak achter de sloep zodat we op spreekniveau met elkaar konden uitwisselen. Heel gezellig! Ineens was de conversatie leidend. In een uurtje waren we in Weesp waar we, in afwachting van Stefan, gezellig op het terras hebben zitten koffie drinken en verder kletsen. Toch wel bijzonder zo'n tête à tête met mijn oom. Rond een uur of half 1 was het tijd om verder te gaan. Eerst nog even door Weesp gepeddeld, om te bekijken hoe het eruit ziet bij de oversteek van het Amsterdamrijnkanaal. Best heftig.
Toen door naar Muiden. Dit vind ik niet het meest interessante stukje van de Vecht. Waar de Vecht rond Nederhorst den Berg vrij smal is, meandert en een intieme uitsraling heeft, is het stuk ten Noorden van Weesp met veel woonboten omzoomd en breed. De boten varen ook behoorlijk door. Tegen een uur of 2 kwam ik aan bij de jachthaven in Muiden. Boot aan de kant getrokken en eerst maar eens iets te eten regelen op het aanpalende terras . Ik wist dat er geen camping in Muiden was dus vroeg aan de ober op het terras: heeft u enig idee of ik hier mijn tent ook ergens kan neerzetten? Tot mijn stomme verbazing gaf hij aan dat ik wel op het schelpenveldje kon gaan staan, dan zou ik ook van de toiletfaciliteiten van de haven gebruik kunnen maken. Wow, dit was boven verwachting. Nooit gedacht dat het zo makkelijk zou lopen. Na de lunch eerst maar eens de tent opgezet en daarna rondgepeddeld achter het Muiderslot, door de haven (tot royaal voor de sluizen) en achterlangs.

Daarna nog rondgewandeld. Ik was benieuwd of ik de pastorie zou kunnen vinden waar opa en oma vd Wal gewoond hebben tot begin jaren '60. Stom dat ik de straat niet even gevraagd had. De kerk wel gevonden. Ligt wat verloren tussen oude huizen, nieuwe huizen, een kindercrêche en pal achter de katholieke kerk.

's Avonds op het volle terras bij ome Co neergestreken waar het commentaar op de passanten niet van de lucht is. Vreemd eigenlijk. Het is een sluis met maar ongeveer 20 cm verval. Dat is nauwelijks te verprutsen volgens mij. Aan tafel gezeten bij een stel (Peter en Moniek) die met hun 15 jarige dochter met de auto uit Almere waren gekomen. Gezellig met ze zitten praten.
Moniek gaf aan dat het haar wel een mentale uitdaging leek om deze tocht te doen. Ik realiseerde me ineens dat ik vooral aan het genieten was. Prachtig weer, aardige mensen, vrij vlak water, weinig wind.......
Bij de tent stonden inmiddels nog 2 tenten. Niet zo best geslapen op het schelpenveldje. De A1, pal achter de jachthaven blijft de hele nacht aan, ook op zaterdagnacht.

13-09-2009

Van Utrecht naar Muiden dag 1

Voor wat betreft het weer had ik het niet beter kunnen plannen. Er is in de 4 dagen dat ik van Utrecht naar Muiden en terug voer geen spat regen gevallen. In tegendeel het was heerlijk weer!

Het plan was om rond 10:00 uur te vertrekken vanaf Kanoverhuur Utrecht. Maar uiteindelijk was het 12 uur voordat ik in de sluis lag. Donderdagavond had ik nog een set wieltjes gekocht in het filiaal van Bever in Hilversum. Op de terugweg knetterde het onweer langs de trein en ik was blij dat ik mijn regenpak in mijn tas had gestopt.
Bernard heeft me geholpen om uit te proberen hoe de wieltjes nu precies vastgemaakt moeten worden om dienst te kunnen doen bij het overdragen in mijn eentje. Het eerste stuk tot en met Maarssen was bekend. Daarna t/m Breukelen. Ook bekend van mijn tochtjes met Harry, eind jaren '90.


Rond een uur of 5 was ik bij Vreeland. Met mijn tante Bep(ie) had ik afgesproken dat ik het eerste nachtje in Nederhorst den Berg bij haar zou slapen. Dat was nog wel een eindje, dus maar even gebeld dat het zeker wel half 7 zou worden voordat ik er zou zijn. Een allerhartelijkste reactie volgde. Het werd inmiddels toch wel voelbaar dat ik meer dan 20 km in de armen had zitten en ik was blij me de man die vanaf een woonboot begon te zingen: hoe sterk is de eenzame kanoër ....... Big smile!
Toen ik aanlegde in de bocht voor Nederhorst den Berg, tussen een aantal plezierjachtjes kwam Bertus uit Weesp eens even polshoogte nemen. Ik vroeg hem of hij zo vriendelijk wilde zijn om een oogje in het zeil te houden op de kayak, die ik voor de zekerheid toch maar met een staaldraadje aan een wilg bond. "Oh, er gebeurt hier nooit iets, ik kom hier al jaren," was het antwoord. Des te beter. Heerlijk gegeten en geslapen bij mijn tante Beppie.



Fotoshoot met Bernd










Op 18 augustus ben ik 's avonds met Bernd gaan peddelen. Omdat het zijn vak is om met beeld te spelen vroeg ik hem om een paar foto's van mij te maken. Toch wel leuk voor op mijn site, of blog, of hoe ik het ook zal gaan vormgeven. Foto's maken vanuit de boot is één ding, maar in je uppie is het toch wel lastig om foto's van jezelf te maken. Dus, wij in de richting van de kromme Rijn gevaren en vooral het licht onder de brug (vermoedelijk de rondweg) inspireerde enorm .

'n Camera die nat mag worden





Hoezeer ik ook geniet van het rondpeddelen in en om Utrecht, toch zag ik soms dingen die ik graag wil delen. Vakantiefoto's maak ik meestal met mijn mobieltje, die een mooi geïntegreerd cameraatje heeft, maar ik ben als de dood dat er een druppel water in mijn mobiel kortsluiting maakt. Maar eens neuzen op het internet naar een camera die daartegen bestand is.

zeker als ik een eind ga varen (zoals in maanden lang) wil ik foto's kunnen maken. Uiteindelijk een camera gevonden die zelfs tot 10 meter onder water schijnt te kunnen en die je ook nog mag laten vallen zonder dat hij kapot gaat. Dat is aantrekkelijk! Proeftochtje gemaakt door de Nieuwe en Oude gracht danmaar....

'n dagje naar Maarssen op en neer

Na een aantal avonden varen had ik in juli een gratis dag peddelen verdiend. Ik besloot om op een zaterdag van Utrecht naar Maarssen en terug te gaan. Een tocht van een kleine 20 km. Vertrekken rond een uur of 10, zodra Bernard open was. Eten en vooral drinken mee en peddelen maar. Eerst door de Weerdsluis. De sluiswachter was niet blij met mijn briefje van 5o euro. Hij bromde: kom je vanavond ook terug? en toen ik daar bevestigend op antwoordde maakte hij me duidelijk dat ik dan maar voor heen en weer moest betalen. Dan zouden we allebei naar alle waarschijnlijkheid over meer klein geld beschikken.


Ok, fijn! Bedankt.

Heerlijk weer, een beetje wind, goed ingesmeerd met zonnebrandcrême en varen maar. Door de stad achter huizen langs die ik hooguit van de andere kant bekeken had. Ik betrapte me erop dat ik alle straatnaambordjes probeerde te lezen en me probeerde in te prenten.

Onder de Rode brug door, aan de achterkant langs de bootjes. Saaie bedoening. Vreemde gedachte om daar langs te peddelen, terwijl aan de straatzijde de auto's zoals gewoonlijk in file stapvoets langsreden om de dames te bekijken. Zou voor mannen shoppen sowieso interessanter zijn als de winkelstraten een lange drive-in zouden zijn? Geen idee.


Oud Zuilen kwam in zicht. alsof ik de jaren vijftig in peddelde. Een miniplaatsje, enkele oude huizen, een ophaalbrug, het slot en voordat je er erg in hebt ben je er alweer voorbij.





De Vecht meanderde verder. Een fietser riep me toe dat ik een mooie techniek had. Nou, da's fijne feedback om te horen. Bedankt! Aan de zuidkant van Maarssen zijn ze nieuwe Grachtenpanden aan het bouwen. Volgens de plakkaten moet dat een aantrekkelijk en kleurijk geheel gaan worden. Ben benieuwd hoe het met de verkoop gaat in deze tijd.





de borden met "Te Koop" trokken toch wel mijn aandacht. Hoe lang heb ik niet gezegd dat mijn volgende huis aan het water ligt, zodat ik met een kayak vanuit mijn tuin kan vertrekken. Voorlopig is het er nog niet van gekomen. Komt vast nog wel eens.

En ineens zat ik midden in Maarssen, weer onder een ophaalbrug door, die net omhoog ging. Door het dorp heen. Al peddelend werd de bebouwing dunner totdat ik voorbij Maarssen het terras van Geesberge zag. Na 2 uur was het ook tijd om de benen te strekken en een toilet op te zoeken. Tja, waar leg ik hier nu aan? De deur onder het bruggetje vlak voor Geesberge stond open. Met een kano kan ik daar wel langs. Met enige voorzichtigheid uitgestapt. Boot losjes met een lijntje vastgelegd. Toch de peddel maar even meenemen. Je weet maar nooit of iemand er anders besluit mee vanddor te gaan. En hij is ook nog eens niet van mij.

Een beetje ongemakkelijk in mijn eentje daar wat gegeten en gedronken. De meeste mensen waren toch netter gekleed dan ik met mijn korte broek, mijn shirtje en mijn gele watertas.

Het begon intussen ook wat te betrekken. Er was ook een kans op onweer voorspeld. Eigenlijk wilde ik het liefste doorvaren, naar Breukelen, maarja ik zou ook weer terug moeten.

Dus weer verfrist terug, in de boot en de terugtocht begonnen. Beetje jammer dat je niet rond kunt varen, maar goed.
Op de terugweg begon ik te mijmeren. De fantasietjes kwamen langs. Ik was is het boek van Timoty Ferriss aan het lezen geweest (4 hour workweek) en 1 van de dingen die hij suggereert is om bij het richten van je aandacht op iets wat je graag zou willen doen uit te gaan van de meest absurde ideeën. Aarzel vooral niet om het groot te maken. Waarom zou ik niet naar de Middellandse Zee (kunnen) varen? Of de Middellandse zee rondvaren, 3 werelddelen langs....... Of is dat stoere praat? Is het idee dat ik daarover kan vertellen vooral leuk?

Rond een uur of 3 was ik weer op de Oudegracht. Een vuurtje voor een lange reis begint wakker te worden